Sto dni po ślubie, Emily Giffin

Czy można kochać równocześnie dwie osoby?

Czy wyrzucając kogoś z pamięci, równocześnie pozbywamy się tej osoby ze swego serca?

Co może się wydarzyć, gdy przeszłość wkradnie się do twojego życia?

Na te pytania z pewnością odpowie książka Emily Giffin ,,Sto dni po ślubie".

Główna bohaterka, Ellen, jest młodą, szczęśliwą kobietą. Mieszka w Nowym Jorku, mieście jakie uwielbia, ma cudownego męża i pracę, w której czuje się spełniona. Żyje jak w bajce dopóki dokładnie sto dni po swoim ślubie z Andy'm spotyka Leo, swoją dawną wielką miłość. Wraz z jego pojawieniem się odżywają w niej zapomniane uczucia i Ellen zaczyna mieć wątpliwości, czy to Andy jest tym, z którym chce spędzić resztę życia... Wszystko pogarsza się, gdy Leo proponuje jej wspólną pracę...

Wiele osób twierdzi, że nie powinno oceniać się książki po okładce i ja również zaliczam się do grona tych, którzy hołdują tej opinii, jednak kiedy zobaczyłam na półce powieść pani Giffin, nie mogłam powstrzymać się od tego, by po nią nie sięgnąć, licząc na to, że spotkam się z ciekawą historią. Znałam już trochę styl pisania autorki, więc byłam gotowa na to, że na początku przytłoczy mnie ilość opisów i retrospekcji, wprowadzających czytelnika w obecny świat głównej bohaterki, i wcale nie zdziwiłam się, gdy moje przeczucie się potwierdziło. Nie ma wątpliwości, że najtrudniejsze w książkach Emily Giffin są wstępy, które zwłaszcza miłośnikom szybkiej akcji mogą się okazać trudne do przebycia. Muszę, jednak oddać pisarce sprawiedliwość i zwrócić uwagę na fakt, że nie były to opływające w kwieciste epitety opisy przyrody, a najróżniejsze fakty dotyczące życia Ellen, od jej codzienności w Pittsburghu i wyjazdu na college, do znalezienia swego powołania i wyjścia za mąż. Nie ma wątpliwości, że naprawdę postarała się o to by zawrzeć w nich jak najwięcej szczegółów, co sprawia, że już po paru pierwszych rozdziałach możemy powiedzieć, że wiemy o niej wszystko co trzeba. Działa to na plus, bo nie musimy się niczego domyślać, ale równocześnie stanowi duży minus, gdyż postać Ellen nie wydaje nam się już tajemnicza, a co za tym idzie maleje szansa na to, że dowiemy się o niej czegoś nowego podczas dalszej lektury. Do ,,wad" książki zdecydowanie można zaliczyć też to, że cała akcja opiera się na jednym wątku, czyli miłosnym trójkącie między Andym, Ellen i Leo. Na próżno, więc oczekiwać tutaj natłoku niespodziewanych zdarzeń, bolesnych intryg czy fałszywych relacji. Fabuła od początku do końca jest całkowicie przewidywalna, poza może jednym zaskoczeniem w postaci sekretu zatajonego przez Margot, najbliższą przyjaciółkę głównej bohaterki. Nie miałam żadnych problemów w tym by odgadnąć co stanie się dalej, ani tym bardziej w oderwaniu się od książki, która szczerze mówiąc wciągnęła mnie dopiero przed samym końcem. Wcześniej lektura przypominała drzemkę, z której budziłam się jedynie, gdy w tekście pojawiła się jakaś wzmianka o Leo, by chwilę potem ponownie zapaść w sen. Oczywiście, nie oznacza to, że ,,Sto dni po ślubie" nie jest pozycją wartą zainteresowania. Zawiera w sobie wiele pozytywów, do których zaliczyć można choćby styl jakim posługuje się pisarka, prosty i lekki, umilający nam czas spędzony nad powieścią, a także realizm zdarzeń. Do plusów należą też niezwykle udani bohaterowie, sprawiający wrażenie, że czujemy się jakbyśmy czytali o prawdziwych ludziach, a przy tym emanujący jakąś sympatyczną aurą, dzięki której naprawdę ciężko się nie uśmiechnąć, gdy odnajdujemy w tekście ich liczne przekomarzania. Warto zwrócić też uwagę na doskonale wyeksponowane uczucia Ellen oraz pozostałych bohaterów w stosunku do jej odnowionych kontaktów z Leo. Z ręką na sercu mogę powiedzieć, że jeżeli chodzi o relacje zachodzące między postaciami i ich wiarygodność, nie mam absolutnie żadnych zastrzeżeń.

Podsumowując, ,,Sto dni po ślubie" nie jest ,,książką-pułapką", nie każdy dostanie się w jej sidła. Nie jest też wielkim dziełem, po którym można rozpływać się w zachwytach. Mimo to uważam, że warto zwrócić na nią uwagę, choćby ze względu na wartości, które przekazuje i problem, jaki porusza.

________________________________________

Poza recenzją chciałam bardzo podziękować za wszystkie życzenia udanego wyjazdu. Naprawdę było mi bardzo miło przeczytać je po powrocie :) Dziękuję!